ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ ΠΕΡΣΕΥΣ

Στις 6 Δεκεμβρίου του 1941 συνέβη ένα εκπληκτικό περιστατικό στις ακτές της Κεφαλονιάς. Ένα αγγλικό υποβρύχιο που περιπολούσε στην περιοχή, χτύπησε σε μια ιταλική νάρκη και βυθίστηκε. Πράγμα συνηθισμένο στις συνθήκες του 2ου παγκόσμιου πολέμου. Όμως το εκπληκτικό είναι ότι ένας από τους επιβάτες του υποβρυχίου, διέφυγε από το βυθισμένο σκάφος και αφου κολύμπησε για πολλές ώρες στα κρύα νερά, κατάφερε να φτάσει στη Κεφαλονιά και να σωθεί.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το αγγλικό υποβρύχιο Perseus ξεκίνησε από τη Μάλτα στις 24 Νοεμβρίου για μια επιθετική αποστολή περιπολίας στα νερά του Ιόνιου. Τελικός του προορισμός ήταν το λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Γι'αυτό το λόγο εκτός από τα μόνιμα μέλη του πληρώματος είχε και δυο επιβάτες. Τον άγγλο θερμαστή υποβρυχίων John Capes που βρέθηκε στη Μάλτα για μια προσωπική του υπόθεση και γύριζε στη βάση του και τον Έλληνα υποπλοίαρχο Νικόλαο Μέρλιν που πήγαινε στην Αλεξάνδρεια να αναλάβει τη διοίκηση ενός ελληνικού υποβρυχίου και θεώρησε το ταξίδι του με το Perseus εξαιρετική ευκαιρία.

Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου το υποβρύχιο πλέοντας στην επιφάνεια ανοιχτά από το Ληξούρι χτύπησε σε μια ιταλική νάρκη. Αμέσως από το ρήγμα που δημιούργησε η έκρηξη άρχισαν να μπαίνουν νερά και το υποβρύχιο άρχισε να βυθίζεται. Αυτες τις πολύ δύσκολες στιγμές μόνο ο John Capes κατάφερε να βρεί διέξοδο από το βυθισμένο σκάφος. Χρησιμοποιώντας μια αναπνευστική συσκευή DAVIS (Davis Submerged Escape Apparatus) κατάφερε να βρεθεί στην επιφάνεια. Τραυματισμένος, κολύμπησε αρκετά μίλια μέχρι την ακτή όπου και τον βρήκαν κάτοικοι και τον βοήθησαν. Μάλιστα τον έκρυψαν αρκετούς μήνες από τις Ιταλικές αρχές κατοχής και τον βοήθησαν να διαφύγει στη Τουρκία.

Για αρκετά χρόνια η ιστορία του Capes δεν γίνονταν πιστευτή και γεννούσε πολλές αμφιβολίες γιατί ήταν κάτι μοναδικό στα χρονικά των υποβρυχίων αυτό που κατάφερε. Μάλιστα ο θερμαστής ισχυρίζονταν ότι βοήθησε και άλλους 3 συναδέρφους του να διαφύγουν από το υποβρύχιο αλλά τελικά δεν επέζησαν.

Όλα αυτά επιβεβαιώθηκαν με πανηγυρικό τρόπο μετά από μια αποστολή στο ναύαγιο του Perseus, από την ομάδα του Κώστα Θωκταρίδη που το ανακάλυψε μετά από 56 χρόνια και με ανεπάλληλες καταδύσεις γύρω και μέσα στο σκάφος, επιβεβαίωσαν πλήρως την εκπληκτική ιστορία του άγγλου θερμαστή, που δυστυχώς είχε πεθάνει το 1985 και δεν έζησε την πλήρη δικαίωση του.

Στις παράξενες συμπτώσεις αυτού του ναυάγιου περιλαμβάνεται κατά την άποψη μου ο χαμός του άτυχου έλληνα υποπλοίαρχου που χάθηκε τη μέρα της γιορτής του, στο νησί από όπου καταγόταν η μητέρα του. Το ελληνικό ναυτικό μεταπολεμικά για να τιμήσει τον Νικόλαο Μέρλιν έδωσε το όνομα του σε ένα σκάφος, στο οχηματαγωγό “Υποπλοίαρχος Μέρλιν” το οποίο και αυτό βυθίστηκε, το 1972 έξω από το λιμάνι του Πειραιά, όταν συγκρούστηκε με το τάνκερ “World Hero”. Αυτό το ναυάγιο κόστισε τη ζωή σε 44 αξιωματικούς και ναύτες του ελληνικού πολεμικού ναυτικού.